2025-05-02
BİLİNÇLİ FARKINDALIK GRUP ÇALIŞMALARI DÖNEMİM SONA ERDİ
Bilinçli farkındalık grup çalışmalarını tamamlayan Reyhan Çetin, bu yazıda grup sürecinin doğasını, kendi içsel yolculuğundaki dönüşümü ve yeni dönemde nasıl bir yol izleyeceğini samimi bir dille paylaşıyor.
Kendimizi Başkalarının Işığında Görüyoruz
Kendini gözlemlemeyi, içsel çalışmayı anlayan biri için bir sonraki aşama çoğu zaman bir grupla birlikte yola devam etmektir. Farkındalık çalışması, farklı kişilerden oluşan bir grup içinde yapıldığında, kişinin kendisini görmesi ve çalışması mümkün hale gelir.
"İnsan, ancak diğerleriyle birlikte çalışarak kendini tanıyabilir."
- G. I. Gurdjieff
Bu yazıda, yöneticisi olduğum grup çalışmalarını sona erdirme kararımı ve bu dönüşümü anlatıyorum. Grup çalışmalarının doğası, amacı ve kendi yolculuğumdaki yeri ise ayrı yazıların konusu olacak.
Grup Çalışmaları Kimin İçin?
Uzun süre, grup çalışmalarının katılımcıların gelişimi için organize edildiğini düşündüm. Daha ışıklı ya da daha bilinçli biri, kendi varlığının zekatını verir gibi bu yapıları kurar ve diğerlerinin gelişimine destek olur sanırdım.
Ancak Gurdjieff'in bir metninde okuduğum şu ifade algımı tam anlamıyla değiştirdi: Grup, aslında o yapıyı kuran kişinin kendi gelişimi için oluşturulur. Yani, gemi kaptanın gelişim ihtiyacına göre inşa edilir. Ve kaptan misyonunu tamamladığında, gemi de emekli olur.
Gemiyi Limana Çekmek
Gurdjieff, kurduğu okul ve grupları kurumsallaştırmamış, öğrencilerini "aydınlanmış" gibi tanımlarla taçlandırmamış. Hatta zamanı geldiğinde çoğunu kendi yanından göndermiş. Sonradan ve dışarıdan baktığımda, aynı durumun benim için de geçerli olduğunu fark ettim: Bilinçli irade ve çabayla kurduğum ve yönettiğim tüm grupları zamanı geldiğinde kapandı.
Bir dönem tüm yapıyı bırakıp, herkesle bağımı kopardım. Başta yalnızca bir değişim gibi görünüyordu; oysa zamanla, bu bitirişlerin aslında gelişim sürecime büyük katkı sağladığını anladım. Bazen gemiyi yüzdürmek değil, bırakabilmek ve limana çekmek, bir sonraki aşamaya geçişi sağlıyor.
Yaklaşık 15 yıl süren kaptanlık sürecinde, irili, ufaklı pek çok gemiyi limana çektim. Pek çoğu görevini tamamlayıp hurdaya çıktı. Çalınan gemicikler de oldu; isyan çıkaranlar, korsan kaptanlarla yola devam edenler de... Ancak bunlar, başka bir yazının konusu.
Tersaneyi Kapatmak
Sokullu Mehmet Paşa'nın ünlü sözü vardı: "Kesilen sakal geri çıkar, ama kesilen kol bir daha yerine gelmez." Benim de yıllarca yeni gruplar kurma becerim vardı; sürekli yeni gemiler inşa edebilecek bir tersane gibiydi.
Ama artık bu tersaneyi de kapatıyorum. Aktif grup yönetimini birkaç yıl önce sonlandırmıştım; bundan sonra yeni gruplar kurmak ve yön vermek de gündemimde olmayacak. Sadece bir yorgunluk değil bu; bir doygunluk ve doğru zamanda bırakabilmenin huzuru.
Çalışma grupları konusu, mezun olmamı engelleyen ve bütünlemeye kalmama sebep olan birkaç konudan biri. Birkaç gün önce bu durumu fark ettim. Biraz geç ve düşük notla bile olsa, dersi vermiş olacağım.
Peki, gruplar bu kadar önemliyse, ben neden grup çalışmaları dönemimi kapatıyorum?
Tersane Neden Vardı?
Eğer evin yanındaki fırına gidip ekmek alacaksan, aşırı sosyal biri değilsen, tek başına gidip gelmek en kolayıdır. Ancak Ay’a ya da Mars’a gitmek istiyorsan, bunun için bir organizasyon—bir gemi—inşa etmen gerekir. Hiç kimse tek başına ve yürüyerek Ay’a gidemez; en azından şimdilik.
Benzer şekilde, daha Gurdjieff öğretisiyle bile karşılaşmadan önce, bu yolda benimle birlikte yürüyebilecek insanları bulma çabası içindeydim. Her bir grup, bir yerden başka bir yere ulaşmak için güvenlik, destek, enerji, bilgi ve daha pek çok şey sağladı.
Yolculuk Bitti, Evdeyim
Ancak artık “ev”deyim. Yeni bir yolculuk—en azından yakın bir zamanda—görünmüyor. Hatta böyle bir yolculuk olursa bile, orada kaptan ya da gemi sahibi değil, sadece bir misafir ve sessiz tanık olarak yer almak bana daha cazip geliyor. Çöpsüz üzüm ya da kılçıksız balık gibi…
Diğer bir ifadeyle, şu an geldiğim noktada, bir grubu kurmak, bir arada tutmak ve belirli bir hedefe doğru yönlendirmek için gerekli istek ve enerjim yok. Gerçi bu tam doğru değil; hâlâ isteğim var. Ama bu istek için bilinçli çaba gösterecek, maliyetlerine katlanacak bir “Reyhan” ortada yok. Parasını ödemeden fırından ekmek almak gibi: Bedelini ödemeye hazır olmadığınız istekler, gerçek değildir.
Alternatif Olarak Neler Yapacağım
Grup çalışmalarıyla ilgili dönem kapanmış olsa da, çalışmalar tamamen bitmiş değil. YouTube sohbetleri, blog yazıları gibi dolaylı yollarla ve birebir danışmanlık ve rehberlik seansları aracılığıyla etkileşimimiz devam edecek. Ancak bu yeni dönemde, aktif olarak yönlendiren bir bilinçten ziyade, süreci akışında izleyen, gözlemleyen ve sessizce tanıklık eden bir konumda olabileceğim. Bu bir bilinçli tercihten ziyade, bulunan hali kabul etmek gibi.
Grup çalışmalarının hâlâ çok değerli ve gerekli olduğuna inanan biri olarak, bu yola kaptan ya da kaptan adayı olarak çıkanlar için bilgi, danışmanlık, gözlem ve sessiz tanıklık gibi her türlü pasif (üçüncü güç) katkıyı sunmak isterim. Eğer seyir defterinizde böyle bir rota belirirse, bana mesaj atın; birlikte neler mümkün, bakarız.
Bireysel yolculuğunuza eşlik etmesi dileğiyle...
Sevgilerle,
Reyhan Çetin X